Şirketler mallarını ticari hayatta pazarlayabilmek için çeşitli yollara başvurmaktadır. Şirket için üretilen mal ve hizmetin tatmin edici nitelikte kaliteli olmasının yanında iyi pazarlanması da için önemlidir. Pazarlama araçlarından en önemlileri tabii ki reklam ve sponsorluklardır. İki kavram aslında faaliyete geçildiğinde birbirine benzese de (örneğin kitlelere ulaşmakta aracı olmak ve şirketi tanıtmak gibi)  vergisel ve amaçsal açıdan farklılık gösterirler. Reklamda bir ürünün veya bir hizmetin ya da şirketin yeni aldığı kararın, fikrin tanıtımı amaçlanırken sponsorlukta şirketler şirket adının reklamı ve tanıtımı sebebiyle bir kişiye ya da topluluğa kaynak aktarma yolu ile destek verilir. Sponsorluk reklamında şirket ticari amaç gütmekten ziyade sosyal amaç güder. Reklam ve sponsorluk arasındaki önemli fark reklamların ticari kazancın amaçlanmasıdır. Sponsorlukta, önemli olan faaliyettir ön planda olan şirketin ürünü değildir fakat reklamda şirketler tamamen kendi ürünlerini ön planda tutmaktadırlar.

Sponsorluk harcamalarını Kurumlar Vergisi Kanunu kapsamında değerlendirecek olursak;

10.3.1. Sponsorluk harcamaları

Kurumlar tarafından yapılan sponsorluk harcamaları, aşağıda yapılan  açıklamalar çerçevesinde kurumlar vergisi matrahının tespitinde indirim olarak dikkate alınacaktır.

Kurumlar tarafından yapılan sponsorluk harcamaları, harcamanın yapıldığı tarihte kayıtlarda gider olarak dikkate alındığından, söz konusu harcamaların kurum kazancının tespitinde kanunen kabul edilmeyen gider olarak dikkate alınması ve kurum kazancının yeterli olması halinde, bu bölümde yer alan açıklamalar çerçevesinde, beyanname üzerinde ayrıca gösterilmek şartıyla kurumlar vergisi matrahından indirilmesi gerekmektedir.

3289 sayılı Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile 3813 sayılı Türkiye Futbol Federasyonu Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun kapsamında yapılan sponsorluk harcamalarının; sözü edilen kanunlar uyarınca tespit edilen amatör spor dalları için tamamı, profesyonel spor dalları için %50’si kurumlar vergisi matrahının tespitinde, beyan edilen kurum kazancından indirilebilecektir.

Sponsorluk Harcamalarının Vergilendirilmesi 2

Sponsorluk harcamaları, ticari kazancın elde edilmesi ile doğrudan ilişkili olmayan veya ilişkisi ölçülemeyen, sosyal amacı öne çıkan harcamalar olup ticari kazancın elde edilmesi ile doğrudan ilişkili olan reklam harcamalarından farklılık arz etmektedir.

Sponsor olan kurumun adının anılması koşuluyla,

–  Resmi spor organizasyonları için yapılan saha, salon veya tesis kira bedelleri,

–  Sporcuların iaşe, seyahat ve ikamet giderleri,

–  Spor malzemesi bedeli,

–  Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün uygun göreceği spor tesisleri için yapılan ayni ve nakdi harcamalar,

–  Sporcuların transfer edilmesini sağlayacak bonservis bedelleri,

–  Spor müsabakaları sonucuna göre sporculara veya spor adamlarına prim mahiyetinde ayni ve nakdi ödemeler

Gibi harcamalar sponsorluk harcaması olarak değerlendirilecektir.

Ayrıca, sponsorluk faaliyetinin yanında reklam ve tanıtım amacını da içeren işlemler nedeniyle yapılan harcamaların, sözleşmede belirtilmek ve emsaline uygun olmak şartıyla, reklam ve sponsorluk harcamaları olarak ayrıştırılabilmesi mümkündür. Örneğin, bir kurumun, bir kulübe bonservis bedelini karşılayarak transfer ettiği bir sporcuyu aynı zamanda şirketin veya ürünlerinin tanıtımına yönelik reklamlarda kullanması halinde, reklam faaliyetine ilişkin harcamalar, bonservis bedelinden sözleşmede belirtilmek ve emsallerine uygun olmak şartıyla ayrıştırılabilecek ve reklam gideri olarak dikkate alınacaktır.

Yukarıda kanun maddelerinden de anlaşılacağı üzere sponsorluk harcamalarının gider olarak gösterilmesi için harcamanın yapılacağı spor dalının amatör ya da profesyonel olması önemlidir. Kazanç amacı gütmeyen veya belli bir para ödülünü gelir sağlamak niyetiyle yapmayan spor faaliyetleri amatör spor olarak tanımlanır. Spor dalının kazanç amacı güdülerek sürekli olarak yapılması, yapmak için para alınması da profesyonel spor olarak tanımlanmıştır. Amatör spor kulübü ile sponsor olacak kişi veya tüzel kişi arasında yapılacak olan sponsorluk sözleşmesinde harcamaların amatör bir spor dalına yapılacağının belirtilmesiyle harcamaların tamamı, profesyonel spor dalına yapılacağı belirtilmesi üzerine yüzde ellisinin gelir veya kurumlar vergisi matrahlarının tespitinde sponsorlar tarafından yıllık beyannamede tebliğ edilecek gelirlerden indirim yapılır.

0 Shares:
Bir yorum yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Hukuka Giriş, istenmeyen yorumlar için Akismet eklentisini kullanıyor. Yorum verinizin nasıl işlendiğini öğrenin.

You May Also Like
SAHTE FATURA KULLANIMI MÜEYYİDELERİ
Devamını Gör

SAHTE FATURA KULLANIMI MÜEYYİDELERİ

Sahte belge, vergi işlemlerinde kullanılan ve içerisindeki yer alan bilgilerin gerçeğe uygun olmaması suretiyle oluşturulan yasa dışı yanıltıcı bilgiler içeren belgedir. Sahte belgelerin düzenlenmiş oldukları tarih, suç fiilinin oluştuğu tarih olarak değerlendirilmektedir. Vergi usullerinde kullanılan belgeleri gerçek suretinden aykırı olarak oluşturmak ve bu belgeleri düzenlemek vergi hukukunda vergiden tamamen kaçmak için ya da vergiden kazanç sağlamak adına yapılmasını kapsamamaktadır. Dolayısıyla bu suçun taksirle işlenmesi pek de mümkün değildir. Belgeler düzenlenirken oluşturulan sahtecilik verisi, kısmen ya da tam sahtecilik şeklinde gerçekleşebilir.
Devamını Gör
İNTERNETTEN SATIŞ YAPANLARA E-FATURA, E-ARŞİV ZORUNLULUĞU
Devamını Gör

İNTERNETTEN SATIŞ YAPANLARA E-FATURA, E-ARŞİV ZORUNLULUĞU

Vergi Usul Kanunu’na göre internet satışı, “mal ve hizmetlerin sipariş ve satın alma süreçlerinin tamamının internet üzerinden gerçekleştiği satış biçimini ifade eder.” şeklinde tanımlanmıştır. Maliyenin veya sizin satıcıya bu satışın belgesi nerede? İade yapmam gerektiğinde ne yapmam lazım? Gibi sorular sorması/sormanız da internetten satışın beraberinde getirdiği bir yeniliktir. Zamansal ve ekonomik açıdan tasarruf sağlayan e-fatura alıcı ve satıcı arasında güven faktörünü amaçlamakla beraber, kâğıt fatura ile aynı hukuki niteliğe sahip bir belgedir. Bu bakımdan e-faturalar sadece alıcıdan satıcıya elektronik ortamda aktarılmasıyla kâğıt faturadan farklılık gösterir. E-fatura ile beraber satıcı kargo masraflarından, faturanın kaybolması riskinden tamamıyla kurtulmuş oldu. Bu sebeple 2010 yılından itibaren e-fatura mükellefiyeti olan birçok şirket büyük oranda tasarruf etmiş oldu.
Devamını Gör